MEC Orta Doğu ve Kuzey Afrika bölgesinde Hristiyan önderleri tarafından tespit edilen ihtiyaçları belirlemek üzere, 1991 yılında kuruldu.
MEC üye kurumları ve üye bireyleri olan Hristiyanlar bölgenin bütün (24) ülkesinde mevcut: Cezayir; Bahreyn; Mısır; İran; Irak; İsrail; Ürdün; Kuveyt; Lübnan; Libya; Moritanya; Fas; Kuzey Kıbrıs; Umman; Filistin; Katar; Suudi Arabistan; Somali; Sudan; Suriye; Tunus; Türkiye; Birleşik Arap Emirlikleri; Yemen.
MEC (Middle East Concern), Hıristiyan olduğu ya Hıristiyanlığa geçtiği için, Orta Doğu ve Kuzey Afrika’da kenara itilmiş, ayrımcılığı ya da zulüm yaşamış insanları desteklemektedir
Zulmün farklı şekilleri var – baskı ve ayrımcılıktan, anayasal ve uluslararası kabul görmüş özgürlüklerin reddedilmelerine kadar. Yüzyıllar boyunca Ortadoğu ve Kuzey Afrika’daki Hıristiyanlar, ayrımcılık yaşamış, kenara itilmiş, gözaltına alınmış, hapsedilmiş, işkence görmüş ve hatta İsa Mesih’e inançlarından dolayı öldürülmüş. Müslüman kökenli Mesih imanlılar genellikle büyük bir tehlike içinde ve sessizlik içinde acı çeker, aile ve Hristiyan toplulukları ile beraberliği kesilmiş ve devlet güvenlik güçleri ve fanatik gruplar tarafından istismar edilmeye karşı savunmasız kalmaktadır.
MEC, Hristiyanların zulüm görenlerle beraber zulme karşı direnmeleri gerektiğine inanıyor. Hristiyanlar sadece zulüm edilmeye değil, aynı zamanda adaletsizliğe karşı mücadele etmeye çağrılmışlardır. Zulüm adaletsizliğine tepki verme Hristiyan olma çağrısının bir parçasıdır:
” Hapiste olanları, onlarla birlikte hapsedilmiş gibi anımsayın. Sizin de bir bedeniniz olduğunu düşünerek baskı görenleri hatırlayın.” İbraniler 13: 3
MEC zulüm ve ayrımcılığın vakalarını takip etmek için kiliseler ve toplum liderleri ile çalışır. Yerel kilise liderliği talebi üzerine, MEC desteği ile sağlamaktadır:
Zulüm kurbanlarına el uzatmak:
- Teşvik ve bilgili, güvenilir ekspertiz sunmak
- Açık veya gizli ağlarda dünya çapında dua konuları iletmek
- Zulüm mağdurlarının adına siyasi savunma başlatılması
- Pratik ve mali destek sağlanması
Adil olmayan yasalara, politikalara ve tutumlara itiraz etmek:
- Zulmü altında yatan hukuki ve politik konularda araştırmaya dayalı savunuculuk yapmak
- Müslümanlıktan dönenlerin sivil haklarının iadesi için mücadele
- Batı’ya aceleci tehcir gibi zulme sağlıksız tepkileri ele almak
Zulüm ile karşılaşmadan Hristiyanlara yardımlar ile donatmak:
- Seminerler düzenleyerek Hristiyanların acı ve zulüm çektiklerinde İncil’in öğretisine uygun tepki vermelerine yardımcı olmak
- Anayasal haklar ve uluslararası hukuk üzerinde toplumun önderlerine eğitim vermek
- Kriz yönetiminde ve tutuklanma ve sorgulanmada öğüt ve rehberlik yapabilmek
MEC’in görevi İncil’e dayanarak ve diğer kaynaklardan (kronolojik sırayla) alınmıştır:
MEC, din özgürlüğünü teşvik eden ve inançları uğruna zulüm edilenlere destekleyici bir tavır gösteren çeşitli kilise önderlerinden gelen yeni ifadeleri hoş görmektedir. Bu ifadeler (kronolojik sırayla) şunlardır:
“Zulüm, dünya çapında Hıristiyanlar için büyük bir dayanışmaya ihtiyaç olduğunun bilinçlendirilmesi gerekir. Aynı zamanda zulüm, baskı altında olanları desteklemek, uluslararası hukukta ısrarlı olmak ve tüm insanlar ve tüm halklar için saygı ile karşılanması gerekliliğini uyandırmalıdır. Bütün dünyanın dikkati Ortadoğu’nun bazı Hıristiyan toplulukların trajik hali üzerinde toplanmalı – bu topluluklar her çeşit acı ile zorluk çekmekte, hatta şehitlik noktasına bile varmıştır. “
“Biz, bilgi, dua, savunuculuk ve diğer destek yollarıyla, dünya çapında İsa’nın bedeninin üyelerinin çektiği acıları paylaşmak için kararlıyız”
“Birçok durumda, [Ortadoğu’da] Hıristiyanlar ‘İkinci sınıf’ vatandaş olarak kabul edilir. Diğer durumlarda, ibadet yerleri … tahrip edilip veya yıkılır, ya da dini hizmet ve din adamlarının eğitimi kısıtlanır. Bütün bunlara ek olarak, bazen Hristiyanlar fanatiklerden kaynaklanan kanlı saldırılara uğramaktalar. Yaşadığımız devletlerden korunma hakkımızı istemekte ricacıyız. Biz inanıyoruz, bu bütün dünyanın yanı sıra büyük ölçüde eziyet gören Ortadoğu bölgenin sorunlarına tek çözümdür. “
Referans Kurulu
- Lord David Alton (İngiltere)
- Brother Andrew (Hollanda)
- Dr Donald Argue (ABD)
- Rev Daniel Bianchi (Arjantin)
- Robyn Claydon (Avustralya)
- Julia Doxat-Purser (İngiltere)
- Dr Joseph D’Souza (Hindistan)
- Rt Rev Derek Eaton (Yeni Zelanda)
- Dr Bertil Ekström (Brezilya)
- Annelie Enochson (İsveç)
- Rev Afeef Halasah (Ürdün)
- Rev Edward Hovsepian (İran)
- Dr Ehab el-Kharrat (Mısır)
- Rev Bob Lopez (Filipinler)
- Murray Louw (Güney Afrika)
- Dr Don McCurry (ABD)
- Dr Paul Marshall (ABD)
- Rev Youssef Ourahmane (Cezayir)
- Rev İhsan Özbek (Türkiye)
- Rev Ariovaldo Ramos (Brezilya)
- Dr Uziel Santana (Brezilya)
- Peter Tarantal (Güney Afrika)
- Rev Eberhard Troeger (Almanya)
- Mats Tunehag (İsveç)
- Dr Dudley Woodberry (ABD)